Τα κούμαρα (Arbutus unedo) είναι άγρια μούρα με σημαντικές ιδιότητες, θρεπτικά συστατικά και βιταμίνες. Είναι ένας ψηλός θάμνος του οποίου οι καρποί έχουν έντονο κόκκινο χρώμα. Μοιάζουν πολύ με τις φράουλες αλλά έχουν διαφορετική γεύση. Τα γλυκά αγκαθωτά κούμαρα έχουν μαλακιά υφή και ελαφριά γεύση βανίλιας. Τα κούμαρα δε θα τα βρείτε εύκολα στην αγορά. Φυτρώνουν στη Ευρώπη, στη Β.Δ. Ιρλανδία (όπου γνωστά ως φράουλες Killarney), καθώς και στην Αμερική και την Κίνα. Τα φύλλα και οι καρποί της κουμαριάς χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική βιομηχανία. Όταν οι κουμαριές ανθίζουν, προσελκύουν τις μέλισσες για την παραγωγή μελιού και τα κούμαρα χρησιμεύουν ως τροφή για τα πουλιά. Ο φλοιός του δέντρου χρησιμοποιείται ως χρωστική ουσία για την κατεργασία δερμάτων επειδή περιέχει υψηλά επίπεδα σε τανίνες.
Ιστορία της κουμαριάς
Τα κούμαρα προέρχονται από τη Δυτική Ευρώπη, τη Γαλλία, την Ιρλανδία και την περιοχή της Μεσογείου. Ο Πλίνιος είχε αναφέρει ότι δεν θα πρέπει να φυτεύονται σε περιοχές που υπάρχουν μελίσσια, για την πίκρα που προσδίδουν στο μέλι. Ο Iπποκράτης χρησιμοποιούσε τα κούμαρα για την αντιμετώπιση της θρομβοφλεβίτιδας. Τα κούμαρα είναι ο «κόμμαρος» του Θεόφραστου και του Διοσκουρίδη. Οι αρχαίοι Ελληνες δεν τα προτιμούσαν ως φρούτο, αλλά τα χρησιμοποιούσαν για τις αιμοστατικές του ιδιότητες. Οι πρώτες ενδείξεις εισαγωγής της κουμαριάς στους βόρειους ευρωπαϊκούς κήπους ήταν τον 16ο αιώνα στην Αγγλία από την Ιρλανδία, ενώ στις ΗΠΑ εισάγεται το 1778.
Οφέλη για την υγεία
| ||
Χρήση
Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης
Τα κούμαρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε γλυκές και σε αλμυρές συνταγές, ωμά και μαγειρεμένα. Μπορούν να καταναλωθούν φρέσκα, τη στιγμή που είναι απολύτως ώριμα, κομμένα σε φέτες, σε μορφή πουρέ, σε κομπόστα ή σιρόπι, σε μαρμελάδες, σε ζελέ, προστίθενται σε πίτες και μετατρέπονται σε κρασί, λικέρ και άλλα οινοπνευματώδη ποτά. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε παγωτά, γρανίτες και κοκτέιλ.
Μια μερίδα νωπά κούμαρα 100 γρ. περιέχουν:
Νερό | (gr.) | 56 |
Ενέργεια | (Kcal) | 101 |
Πρωτεΐνες | (gr.) | 0.9 |
Λιπαρά | (gr.) | 0.6 |
Υδατάνθρακες | (gr.) | 23.5 |
Φυτικές Ίνες | (gr.) | 16.2 |
Ασβέστιο | (mg) | 66.5 |
Σίδηρο | (mg) | 0.88 |
Μαγνήσιο | (mg) | 19.6 |
Φώσφορο | (mg) | - |
Κάλιο | (mg) | 177 |
Νάτριο | (mg) | 7.5 |
Ψευδάργυρο | (mg) | 0.47 |
Βιταμίνη C | (mg) | 182.4 |
Θειαμίνη | (mg) | - |
Ριβοφλαβίνη | (mg) | - |
Νιασίνη | (mg) | - |
Βιταμίνη B-6 | (mg) | - |
β-καροτένιο | (mg) | 0.52 |
Ayaz F.A., Kucukislamoglu M., Reunanen M. Sugar, non-volatile and phenolic acids composition of strawberry tree (Arbutus unedo L. var.Ellipsoidea ) fruits. J. Food Comp. Anal. 2000;13:171–177. Alarcao-E-Silva M.L.C.M.M., Leitao A.E.B., Azinheira H.G., Leitao M.C.A. The Arbutus berry: Studies on its color and chemical characteristics at two mature stages. J. Food Comp. Anal. 2001;14:27–35. Pallauf K., Rivas-Gonzalo J.C., del Castillo M.D., Cano M.P., de Pascual-Teresa S. Characterization of the antioxidant composition of strawberry tree (Arbutus unedo L.) fruits. J. Food Comp. Anal. 2008;21:273–281. Bnouham M., Merhfour F.Z., Legssyer A., Mekhfi H., Maallem S., Ziyyat A. Antihyperglycemic activity of Arbutus unedo, Ammoides pusilla and Thymelaea hirsuta. Pharmazie. 2007;62:630–632. Brígida-María Ruiz-Rodríguez, Patricia Morales, Virginia Fernández-Ruiz, María-Cortes Sánchez-Mata, Montaña Cámara, Carmen Díez-Marqués, Manuel Pardo-de-Santayana, María Molina, Javier Tardío. Valorization of wild strawberry-tree fruits (Arbutus unedo L.) through nutritional assessment and natural production data. 9 November 2010.
