Το μοσχάρι περιέχει πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, αφού διαθέτει μεγάλη ποικιλία αμινοξέων, που αποτελούν τον θεμέλιο λίθο για την αύξηση, την ανάπτυξη και την συντήρηση του οργανισμού. Όσο πιο κόκκινο είναι το κρέας, τόσο περισσότερο σίδηρο περιέχει.
Αν και ο σίδηρος υπάρχει σε αρκετά τρόφιμα, το κρέας και τα θαλασσινά είναι οι μόνες πηγές αιμικού σιδήρου. Όπως ο αιμικός σίδηρος, έτσι και ο ψευδάργυρος που υπάρχει στο κρέας προσλαμβάνεται και χρησιμοποιείται πιο αποτελεσματικά από τον οργανισμό σε σχέση με τον ψευδάργυρο που υπάρχει στα φυτικά τρόφιμα, καθιστώντας το κρέας μία σημαντική πηγή αυτού. Το λίπος του κρέατος είναι πολύ σημαντική πηγή ενέργειας, εξαιτίας λιποδιαλυτών βιταμινών και των απαραίτητων λιπαρών οξέων. Τα είδη των λιπαρών που υπάρχουν στο κρέας, είναι σχεδόν ομοιόμορφα κατανεμημένα ανάμεσα σε κορεσμένα και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα. Μικρά ποσοστά πολυακόρεστων λιπαρών μπορεί να υπάρχουν στο μοσχαρίσιο κρέας και από αυτά είναι υψηλότερα στο κρέας των ζώων ελευθέρας βοσκής ή στο κρέας ζώων που έχουν καταναλώσει συγκεκριμένου τύπου δίαιτα, σε σύγκριση με τα ζώα αυτά που τρέφονται με παραδοσιακά σιτηρά. Τα περισσότερα κομμάτια μοσχαρίσιου κρέατος περιέχουν λιγότερο από 10% λιπαρά, τα οποία είναι μόνο πολυακόρεστα. Υπάρχουν κομμάτια όπως το κόντρα φιλέτο, φιλέτο, κιλότο, τρανς ή το στρογγυλό με πολύ χαμηλά λιπαρά, λιγότερο ή ίσα με 5%. Κομμάτια όπως οι στηθοπλευρές, η σπαλομπριζόλα, μπριζόλα και το στήθος φτάνουν και ενδεχομένως ξεπερνούν το 10% λιπαρών.
Η σύνθεση της ζωοτροφής επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αυτή διασπάται στο πεπτικό των μηρυκαστικών και συνεπώς την παραγόμενη ποσότητα μεθανίου, ωστόσο καταλυτικό ρόλο παίζει το ίδιο το ζώο. Χαρακτηριστικά, μια αγελάδα μπορεί να παράγει από 100 έως και 200 λίτρα μεθανίου καθημερινά. Τα χημικά λιπάσματα για την παραγωγή ζωοτροφών και η κοπριά των βοοειδών ευθύνονται για την απελευθέρωση σημαντικών ποσοτήτων υποξειδίου του αζώτου.
Η κτηνοτροφία ευθύνεται για το 65% του ανθρωπογενώς παραγόμενου υποξειδίου του αζώτου, κυρίως από τις κοπριές. Η κτηνοτροφία καταναλώνει μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, το οποίο αρδεύεται για την παραγωγή ζωοτροφών. Υπολογίζεται ότι σε κάθε λίτρο αγελαδινού γάλακτος αναλογούν 990 λίτρα νερού. 
Όσο πιο τεχνολογικά προηγμένη είναι η αγροτική περιοχή στην οποία γίνεται η κτηνοτροφία τόσο περισσότερο συμβάλλει, λόγω των υποδομών και του ενεργοβόρου εξοπλισμού, που χρησιμοποιεί στην κλιματική αλλαγή. Το πρόβλημα δεν προκύπτει τόσο από την άμεση κατανάλωση ενέργειας για τη χρήση γεωργικών μηχανημάτων όσο από την έμμεση, που προορίζεται για την παραγωγή ζωοτροφών, λιπασμάτων, σπόρων και την κατασκευή των υποδομών.
Συμβουλές για σωστή επιλογή:
1Δεν αγοράζουμε ασφράγιστα ζώα διότι μπορεί να είναι επικίνδυνα (ασθενή). Ακόμη και αν είναι υγιή, κατά τη μεταφορά μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα. Πιθανά μικρόβια (σαπρόφυτα εντέρου κ.ά.) περνούν στο αίμα και καθώς δεν γίνεται καλή αφαίμαξη καθιστώνται ακατάλληλα.
2Οι σφραγίδες που πρέπει να υπάρχουν είναι μία στρογγυλή του κτηνιατρικού ελέγχου, μία παραλληλόγραμμη που γράφει το είδος (π.χ. αμνός γάλακτος ή ερίφιο) και μία σε σχήμα ρόμβου με τη λέξη «εγχώριο». Για τα εισαγόμενα από τρίτες χώρες πρέπει να υπάρχει σφραγίδα παραλληλόγραμμη που έχει ένδειξη εξωτερικού και να είναι πράσινου χρώματος. Ιδιαίτερη προσοχή στη σφράγιση του βοδινού κρέατος που δείχνει ότι έγινε κτηνιατρικός υγειονομικός έλεγχος (που δείχνει τον αριθμό του ζώου, τη χώρα προέλευσης, τη χώρα σφαγής κ.ά.). Το χρώμα του σφάγιου πρέπει να είναι ροδαλό και όχι πάντα κόκκινο, κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι δεν έγινε σωστά η αφαίμαξη. Συνεπώς ο καταναλωτής πρέπει να προσέχει όταν αγοράζει το κρέας να προέρχεται από ζώα τα οποία είναι κανονικά ανεπτυγμένα (όχι καχεκτικά, γιατί μπορεί να σημαίνει ότι είχαν αρρωστήσει πρόσφατα), να μην έχουν μώλωπες, εκδορές, αιματώματα, μελανές κηλίδες. Συνεπώς αν επιλεχθούν μικρής ηλικίας μοσχάρια, αυτά να είναι πιο ανοιχτόχρωμα και οι μυϊκές μάζες είναι σαφώς πιο μικρές.
3Το κρέας για τον έτοιμο κιμά πρέπει να κόβεται παρουσία του πελάτη- καταναλωτή. Ο κιμάς είναι τόσο ευπαθής ώστε θα πρέπει να τον αγοράζουμε λίγο προτού επιστρέψουμε στο σπίτι και να τον βάζουμε αμέσως στο ψυγείο. Στα κρέατα, εντός συσκευασίας πρέπει να αναγράφονται η επωνυμία του εργαστηρίου τεμαχισμού (οβάλ σφραγίδα κτηνιατρικής έγκρισης), η ημερομηνία παρασκευής και ανάλωσης.
Το νωπό κρέας επιβάλλεται να συντηρείται σε προθήκες ψυγείων, ενώ το κατεψυγμένο σε θάλαμο κατάψυξης (-18 °C).
Γενικά η σάρκα του κρέατος πρέπει να είναι σφικτή, χωρίς γλίτσα, να έχει ευχάριστη μυρωδιά και να μην έχει οσμή αμμωνίας (ένδειξη αποσύνθεσης). Η τρυφερότητα του κρέατος είναι μεγαλύτερη όταν αυτό προέρχεται από το πίσω μέρος του ζώου και όσο πιο μικρή είναι η ηλικία του ζώου.
